Perküsyon Nedir
Perküsyon muayene eden kişinin vücudun bir bölümüne el ya da parmaklarıyla vurduğunda titreşim duyulması ve hissedilmesi ve çıkan seslerin yoğunluğunun değerlendirilmesi yöntemidir. Titreşimin kapsamı, yoğunluk, pozisyon ve perküsyon yapılan organın büyüklüğne bağlı olarak değişir. Bu teknik bir organın sınırlarını belirleme, bedenin bir bölgesindeki ağrı ya da hassaslığı tanımlama, organ ya da boşluk içindeki sıvıyı saptama, sıvı ya da hava birikimiyle ilgili akciğer alanlarını tanılamada yardımcı olur.
Genellikle sesler alçalıp yükselme, süre, yoğunluk ve nitelik terimleriyle tanımlanır. Alçalıp yükselme muayene eden kişinin parmaklarını bir organa vurup çekmesi sonucu vücudun titreşmesiyle oluşur. Kısa süreli bir ses oldukça katı bir organdan çıkar. Sesin yoğunluğu sesin yüksekliği ya da yumuşaklığıyla ilgilidir. Sesin niteliği sesi yapan organın ne tipte olduğunu tanımlar. Örneğin akciğerlerin per-küsyonunda akciğerler normal ve hava ile doluysa, belirli bir ses duyulur. Bu ses rezonans olarak isimlendirilir ve hemito-raks ya da pnömotoraksta duyulan sesten daha farklı niteliktedir. Çıkan sesler yorumlanmadıkça boş bir egzersizdir, ancak zararlı bir teknik değildir. Normal doku ile anormal doku per-küsyonu yapılmadıkça bulguların yorumlanması öğrenilemez.
Perküsyon bir elle vurularak direk ya da her iki elin parmakları kullanılarak indirek olarak yapılabilir. İndirek yöntem daha kullanışlıdır. Burada sol elin orta parmağı hastanın cildi üzerine yerleştirilir ve sağ elin orta parmağıyla üzerine vurularak uygulanır. Burada sesi bozacağından veya gizleyebileceğinden diğer parmaklar cilde değdirilmemelidir.Bir organ yüzeyden 5 cm den daha derindeyse perküsyonla bulunmaz. Perküsyonda; karaciğer ve içi dolu organlardan idullnessî kas ve kemikler üzerinden iflatnessî, midede hava varsa itimpanyî sesi duyulur. Hastanın bedeninin bir yanı ile diğer tarafının karşılaştırılması tanılamayı kolaylaştırır ve organlar arası değişiklikleri ayırmaya yardım eder.
