ZEHİR VE ZEHİRLENME
Bitkilerin ve hayvanların genellikle savunma amacıyla ürettikleri bazı doğal maddeler ile doğada bulunan ya da insan eliyle üretilen çeşitli kimyasal maddeler canlıların fizyolojik işlevlerini aksatabilir, hatta ölümüne yol açabilir. Bu etkiyi gösteren bütün maddelere zehir denirse de, bir canlının dokularında oluşan ve başka bir canlıya zaran veren biyolojik zehirlerin TOKSİN olarak adlandırılması daha doğrudur. Zehirlenmelerin çoğu dikkatsizlikten kaynaklanır ve çok tehlikeli sonuçlar doğurabilir. Örneğin bir tarım ilacını ya da çamaşır suyunu gazoz şişesine koyarak saklamak büyük bir düşüncesizliktir. Yanlışlıkla birinin onu içecek sanarak onu içmesi çok kötü sonuçlar doğurabilir.Bu tür kazalara fırsat vermemek için tehlikeli maddeleri özel biçim ve renkteki şişelerde saklamalı, üzerine mutlaka uyarıcı bir işaret koymalı ve çocukların ulaşamayacağı yerlerde ,hatta kilitli dolaplarda saklanmalıdır.
İnsanların zehirli maddeleri genellikle pek iyi tanımamaları da zehirlenme nedenleri arasında ikinci sırayı alır.Örneğin çocuklar kırlarda dolaşırken tanımadıkları bir mantarı yiyerek zehirlenebilirler.Bayat balık, et ya da bakterilerin etkisiyle bozulmuş herhangi bir madde de zehirlenmeye yol açabilir.Ayrıca, az miktarda alındığında insana yararlı olan bazı maddeler, özellikle bazı ilaçlar aşırı dozda alındıkları zaman zehir etkisi gösterir
Zehirli bir maddenin etkili olabilmesi için mutlaka ağızdan alınıp sindirim yoluyla vücuda girmesi gerekmez.Borulardan sızan zehirli gazları ya da tutkal, yağlı boya, mazot gibi maddelerden yayılan buharları solumak da aynı derecede tehlikelidir.Bazı kimyasal maddelerin kullanıldığı işkollarında çalışanlarda, bu maddelerden havaya dağılan toz ve dumanların solunması ya da zehirlerin deri yoluyla emilmesi nedeniyle zehirlenme belirtileri görülür.Azar azar alınan zehir zamanla dokularda birikir ve ağır zehirlenmelere yol açar. Bu nedenle birçok ülke bazı maddelerin sanayide kullanılmasını yasaklamış ya da çalışanların sağlığını korumak üzere alınması zorunlu önlemleri yasa ve yönetmeliklerle belirlemiştir.
Zehirlerin vücuda üçüncü bir giriş yolu da deridir; zehirli bir yılanın ısırması, bir arının sokması ya da trakonyanın zehirli dikenlerini batırması bunun en bilinen örnekleridir. 
