Çocuk üzerinde otorite sağlayibelmek ve söz dinletebilmek için onu çeşitli varlıklarla korkutma toplumumuzda azımsanmayacak kadar çoktur. Doktor bunlardan biridir. “Yemeğini yemezsen hasta olursun, doktor da sana iğne yapar” tarzında söylemlere çocuğa yemek yedirilmeye çalışılır. Doktor veiğne kavramları ile çocuk tehdit edilir. Genel sağlık kontorlü, aşılama ya da hastalık durumlarında doktora gidildiğinde ise çocuk kendisine söylenenleri hatırlar ve kaygı duyar.
Sık hasta olan ya da kronik sağlık sorunları olan, hastanede uzun süre yatmış çocuklarda da doktor korkusu yoğun bir şekilde görülür. Sonuçta doktora gitmek eğlenceli bir durum değildir. Çocuklar muayene olmaktan, ağızlarının, kulaklarının kurcalanmasından hoşlanmazlar. Hele de iğne yapılması ya da aşı olmak hiç de keyifli bir durum değildir. Bu deneyimi bir-iki kez yaşayan çocuk, aynı olayları yeniden yaşayacağı endişesi ile doktora gitmeyi reddedebilir, muayene sırasında huysuzlanabilir. Hatta bazı çocuklarda beyaz önlük giyen herkesi doktor sanıp ürkme yada gittiği bir yeri doktor muayenehanesine benzettiği için girmek istememe davranışları da görülebilir
